Bekentenissen: mijn eigen moeilijkheden met geld
Dit ben ik 🙂 Foto genomen door Maxine Stevens
Ik heb de voorbije jaren veel over geld geleerd, maar dat wil niet zeggen dat ik perfect ben. Verre van. Net als zo veel mensen, heb ik mijn eigen moeilijkheden met geld en in dit artikel geef ik eerlijk toe hoe die in mijn leven tot uiting komen.
Hoe meer ik over geld leer, hoe meer ik de indruk heb dat 95% van de bevolking wel eens stress heeft over geld of niet weet wat de juiste aanpak in een bepaalde situatie is. Ik hoor dat van mannen én vrouwen, rijken én minder rijken, studenten én 50-plussers…
Hoewel ik mezelf beschouw als iemand die de voorbije 4 jaar veel over geld heeft geleerd en ik in mijn vertaalbureau verantwoordelijk ben voor grote bedragen, heb ook ik best wel wat fouten gemaakt. In dit artikel zal ik enkele struggles uit mijn eigen verleden “publiek maken”…
Ik heb tegengestelde impulsen
Als kind was ik een spaarder. Ik had een lila spaarpotje waar ik mijn zakgeld en de toegestopte centjes van mijn grootouders in stak. Wat was ik trots wanneer het spaarpotje vol was! Wat ik met het geld wou doen? Dat wist ik niet. Een huis kopen als ik later groot was misschien? Mijn achtjarige zelf zou schrikken als ze zou weten dat ik nu bewust voor huren kies.
Tegelijk ben ik een financiële rebel: ik heb voor ondernemerschap gekozen omdat ik zelf wou beslissen wat ik met mijn tijd wou doen. Voltijds werken in loondienst: na 10 jaar had ik er genoeg van. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat ik sindsdien niet meer werk, integendeel. Maar ik kies nu wel het type projecten en ik heb de ruimte om experimenten op te zetten. Dat heeft natuurlijk wel als gevolg dat mijn inkomen niet elke maand hetzelfde is. Ik heb sinds 2016 periodes gekend die fluctueerden tussen 800 euro inkomen per maand en 20.000 euro per maand… Ja, daar heb je een koel hoofd voor nodig.
Emotioneel hebben deze 2 impulsen tot gevolg dat ik best veel risico durf te nemen, maar dat ik bij een bepaalde ondergrens panikeer en volledig op de rem ga staan.
Begin 2020 heb ik bijvoorbeeld een periode ingelast waarin een 2 weken per maand werkte en daarnaast experimenteerde met een nieuw project. Mijn 2 weken werk brachten te weinig op om van te leven, dus paste ik het verschil bij uit mijn spaargeld… tot ik opeens merkte dat dat nog maar 1 maand zou lukken. Dan zou al mijn geld op zijn. Ik panikeerde – wat als ik nu ziek zou worden? – duwde het nieuwe project opzij en ik nam zo veel mogelijk betaald werk aan als ik kon. Na enkele drukke maanden zag mijn spaarbuffer er alweer wat gezonder uit en later dat jaar kreeg mijn vertaalbureau het eerste grote meerjarencontract. Het onheil was afgewend.
In mijn artikel De 7 meest voorkomende oorzaken van geldstress valt dit onder oorzaak 5 (ik voelde me onzeker over mijn inkomen). Hier heb ik uit geleerd dat ik uitgavencategorieën goed gescheiden moet houden en een spaarbuffer altijd nodig is. Omdat mijn vertaalbureau ook groeide en ik verantwoordelijk werd voor het inkomen van andere mensen, verdiepte ik me in de theorie van “Profit First” en leerde dat op mijn zaak toe te passen. Later ontwikkelde ik hier een vereenvoudigde versie van voor mijn privérekeningen. Daarmee was oorzaak 1 (geen duidelijk beeld hebben van mijn situatie) ook opgelost.
Eens dat systeem was opgezet en geautomatiseerd, zag ik hoeveel rust me dat bracht. Dit is het begin geweest van mijn interesse in personal finance.
Ik wist niet waarvoor ik spaarde
Mijn ouders hadden me wel geleerd dat sparen goed was en als kind deed ik dat ook met plezier. Maar toen werd ik tiener en ik wou al weleens wat (je weet hoe dat gaat). Als je nog niet weet hoe oud ik ben: in mijn tienerjaren wou ik graag een cd-speler met 2 cassettevakken, want ik maakte nog cassettes met mijn favoriete nummers. Voor de jongeren: dat zijn playlists op tapes met 90 minuten afspeelruimte 👵🏻 Later kwamen daar ook duurdere zaken als reizen met een vriendin bij.
Hoewel ik wel een beetje vakantiewerk heb gedaan, gebruikte ik daar toch vooral mijn spaargeld voor want “dat stond daar toch maar”. Ook als werknemer zette ik maandelijks een bedrag opzij… om er dan mee op vakantie te gaan. Het gevolg was dat ik niets opbouwde.
Ik wist wel dàt ik moest sparen, maar niet waaròm ik spaarde. Spaardoelen vaststellen is erg belangrijk. Het gaat om algemene spaardoelen zoals een spaarbuffer voor de rust en geld voor je pensioen (ja, ook als je jong bent, daarover meer in een ander artikel), maar ook over concrete spaardoelen die voor jou belangrijk zijn, zoals een reis, een trouwfeest of een eigen woning.
Ik heb een haat-liefdeverhouding met geld
Ik heb nu een systeem dat er elke maand automatisch voor zorgt dat de juiste bedragen naar de juiste rekeningen gaan. Mijn vermogen neemt ook toe door consistent te sparen en te beleggen. Ik heb zowel privé als in mijn zaak gezonde buffers aangelegd.
Omdat ik weet hoe geld werkt, heb ik er ook vertrouwen in dat ik mijn vermogen kan blijven vergroten. Ik ken verschillende manieren om geld te verdienen en indien nodig leer ik snel bij. Dit vertrouwen geeft mij een positief gevoel bij geld.
Maar er is ook de andere kant. Veel van wat we doen in ons leven, wordt bepaald door hoeveel geld we hebben: in wat voor woning en buurt woon je? Werk je voltijds of deeltijds? Kan je makkelijk ontslag nemen als je niet meer tevreden bent op je werk? Ga je op reis, en zo ja, hoe lang en hoe ver weg?
Als ik daaraan denk, voelt geld als een beperking, iets dat mijn vrijheid belemmert. Is geld echt de beste factor om te bepalen in welke buurt je woont? Zou het niet logischer zijn als gezinnen met jonge kinderen per definitie in huizen dicht bij scholen zouden wonen ofzo?
Soms hunker ik daarom naar een groter vermogen en dan focus ik me nog meer op mijn onderneming, mijn geldbeheer en mijn beleggingen.
Soms kijk ik dan naar het financiële systeem. Want uiteindelijk heb ik het goed, terwijl anderen het zwaar hebben. Het financiële systeem beloont de mensen die begrijpen hoe het systeem werkt (dat is niet ingewikkeld, maar het wordt niet op school geleerd). Mensen die het systeem niet zo goed begrijpen of om een of andere reden niet mee kunnen draaien, vallen al snel uit de boot.
Daarom geef ik een jaarlijkse donatie aan een organisatie die via de Europese beleidsvorming het financiële beleid wil bijsturen: Finance Watch. Ik steun ook Belgische organisaties die zich inzetten om de geldstromen van investeerders een positievere impact te geven, zoals Duurzaam Beleggen Academy en Impact Finance Belgium.
Natuurlijk is het leuk om zelf meer vrijheid te ervaren naarmate je vermogen groeit, maar als het financiële systeem kan worden bijgestuurd met de hulp van organisaties zoals deze, dan worden we daar allemaal beter van.
Wil je graag meer lezen? Schrijf je dan in op de nieuwsbrief! Dan hoor je als eerste wanneer er nieuwe artikels online staan.
- Wil jij jouw verhaal graag delen?